MediaSfera
Promocija knjige Marije Jeftimijević Mihajlović “Hram tišine” održaće se u sredu, 31. januara u 19 časova u Velikoj Sali Studentskog kulturnog centra Beograd.
O knjizi govore: Jana Aleksić, Mirjana Bečejski, Dragan Lakićević i autorka; stihove čita Nataša Lasica; urednik Vesna Kapor.
“Petu monografsku publikaciju Marije Jeftimijević Mihajlović, potvrđenog esejiste i proučavaoca književnosti, predstavlja njena prva pesnička zbirka Hram tišine. Iako je melodija u najvećem broju pesama plod trenutka inspiracije i slutnje Neizrecivog, zov ili odziv „javki“ (A. Vukadinović) – praiskonskih zvučnih arhi čije treperenje iz dubine vremena pesnikinja osluškuje svojim istančanim čulom, dok jezgro drugih predstavlja dar epifanijskih blesaka, one nisu nastale „u dahu“. One su rezultat dugogodišnjih lirskih meditacija u koje su utkana duboka promišljanja zakonitosti egzistencije i stvaranja, smisla i prirode čovekovog bitisanja na ovome svetu, njegove veze sa drevnim, kosmičkim i božanskim, ljudskih osećanja, ličnog i kolektivnog identiteta, te rezultat sitnokujundžijskog jezičkog brušenja i isposničkog traganja za pravom rečju.”
dr Mirjana Bečejski
“Kritičar i istraživač srpske poezije i proze, kao i proze i poezije u prevodu na srpski jezik, Marija Jeftimijević Mihajlović uvodi čitaoca svoje pesničke knjige, pod naslovom Hram tišine, u ličnu lirsku kosmologiju – autopoetičkim zapisom, prologom o reči kao instrumentu izraza bića – „njegovog unutrašnjeg ritma sa ritmom kosmosa”.
“Marija Jeftimijević Mihajlović, kao da daje definiciju svoje poezije: pevanje Neizrecivog. To pevanje je lično: iz sopstvenog bića i doživljaja sveta, kao „osećanja Boga“; ali i opšte: „melodija kosmosa“ kao harmonija prema kojoj se ukupna duhovnost kreće, iz koje sve proishodi. Ako je osećanje lično, a melodija opšta, onda poezija spaja i sjedinjuje ta dva fenomena bića u pesničku reč i značenje.”
Dragan Lakićević
Pratite nas i na našim društvenim mrežama:
Dodaj komentar