MediaSfera
U selu Slupčane kod Kumanova danas, 2. maja biće otkriven spomenik posvećen borcima Oslobodilačke vojske Kosova (OVK), vredan 200.000 evra i visok više od 20 metara, preneli su makedonski mediji. Tim povodom objavljujemo tekst „Kumanovo – a ne Kosovo“ Svetislava Igorovića koji nam su nam poslale kolege iz Srpskog kulturno-informativnog centra SPONA iz Skoplja.
Piše: Svetislav Igorović
Značaj i simbol Kumanova u srpskoj istoriji je neizrečen, i, na žalost, najveći deo današnjih Srba ne zna ništa o tome.
Kumanovo nije značajno samo zbog Milutinovih, Stefanovih (Dečanskog) i Dušanovih zadužbina kao što su Matejče, Nagoričane itd… niti je važno zbog Mrnjavčevića (porodica/dinastija Kralja Marka), Lazarevića ili Brankovića iz Ohrida itd… ili pak zbog Kumanovskog ustanka iz 1878. g. kada braća iz Kumanova i zapadnog Vardara uzimaju oružje u ruke, videvši susedno Vranje kao deo Kneževine Srbije, dok oni ostaju pod turskim jarmom i izvan njihove Srbije…
Kumanovo je simbol srpske pobede nad Turcima i kraj vekovne turske okupacije naših zemalja. U blizini Kumanova, 23. i 24. oktobra 1912. Godine, čuvena srpska I armija pod komandom vojvode (tada đenerala) Radomira Putnika pobeđuje tursku Vardarsku armiju Zeki-paše u ključnoj bici Prvog balkanskog rata, stavivši kraj turskoj okupaciji Stare Srbije i Maćedonije.
Srpski junaci Dunavske i Timočke divizije srpske vojske su se uputili iz Kumanova da oslobode Metohiju, Kosovo, Rašku, Povardarje, Prizren, carski grad Skoplje, grad Dušanov, Prilep Kraljevića Marka, Gračanicu, dečane, Nagoričane, Lesnovo, Stari Ras, Sopoćane, u Kumanovu i njegovoj okolini odlučen je kraj vekovne turske okupacije…
I pošto smo konačno pobedili Turke kod Kumanova i oslobodili Kosovo i Staru Srbiju, zato je oduvek bilo važno da se skrši simbol Kumanova kod srpskog naroda. I u tome su, nažalost, uspeli!
Ovaj prekrasni spomenik obelisk – kosturnica, visok 50 metara, na brdu Zebrnjak koji dominira kumanovskom kotlinom, gde počivaju kosti hiljada srpskih junaka poginulih u Kumanovskoj bitki, o odakle je zračila svetlost do Vranja i Skoplja, izgrađen 1937. godine kao znaš zahvalnosti srpskim junacima, koji su tu izvojevali pobedu i jednom zauvek isterali Turke iz Srbije.
Kako bi uništili simboliku Kumanova kod srpskog naroda i jače razori Kosovski zavet, koji je konačno ispunjen kod Kumanova, svi srpski neprijatelji udaraju na Spomen – kosturnicu srpskih vojnika na brdu Zebrnjak.
Obelisk je prvi put bio uništen dinamitom 24. maja 1942. godine od strane bugarskog fašističkog okupatora i njihovih lokalnih saradnika – kontračeta, okupljenih oko vojvode VMRO-a iz Kumanova, Krste Lazarova. A potom, da bi odvojili „Makedonce“ od Srba, otkako su na vlast došli Titovi komunistički Makedonci, ovaj spomenik je bio ostavljen da propada.
U doba Titove Makedonije radilo se masovno na zaboravljanju Kumanova među Srbima, ali se stvara albansko Kosovo, a veliki broj Srba nasilno postaju „makedonci“, kad su im promenjena prezimena i bio je uveden novokomponovani makedonski književni jezik Blažeta Koneskog, da bi 1967. godine Srpska pravoslavna crkva nasilno bila izbačena iz crkava koje su sagradili naši kraljevi i carevi, kako bi lakše uspostavili makedonsku naciju uz stvaranje nepriznate i raskolničke „makedonske“ crkve. Za Kumanovo i Kumanovsku bitku više niko nije smeo govoriti i pevati, pošto su komunisti zbog toga ljude odvodili u zatvor.
Šta mislite, zašto je potpišan Vojno-tehnički sporazum (ili poznati Kumanovski sporazum) u Kumanovu 9. juna 1999. Godine, kojim je završeno NATO bombadovanje Srbije i sa kojim je NATO okupirao Kosovo i Metohiju, predajući ih albanskim teroristima iz OVK? Zašto je (baš) Kumanovo mesto za potpisivanje ovakvog sporazuma za novu okupaciju i oduzimanje Kosova Srbima? Zašto ovaj sporazum nije potpisan u Tetovu ili Kičevu ili Skoplju ili Ohridu itd. Zašto baš u Kumanovu? Poenta je jasna.
I danas smo svedoci završnog uništavanja simbolike Kumanova i oslobođenja Kosova i Stare Srbije 1912. godine.
Ovde se ne radi samo o činjenici da su ljudi koji su oslobodili Kumanovo i Skoplje i Vardarsku Srbiju, na poslednjem popisu umanjeni na samo 1,3% ukupnog stanovništva tzv. Severne Makedonije (ukupno 24.759 Srba) i da to nisu uspeli ni Turci koji su pet vekova vladali Bardarskom Srbijom ili Bugari koji su pokušali krvavo da prekrste (odnarode) Srbe i dva puta vojskom okupirali ovaj prostor. Narod koji je izgradio toliko gradova, crkava i manastira (Skoplje, Prilep, Nagoričane, Markov manastir, Matejče, Sveti Naum, Bigorski, Lesnovo i još hiljade drugih) u tom kraju i gde god da prokopate, naći ćete spomenike tog naroda, a ti ljudi danas praktično ne postoje i svode se na statističku grešku.
Nije reč samo o tome da današnja Republika Severna Makedonija ne dozvoljava rekonstrukciju spomen kosturnice na Zebrnjaku (i ako je Srbija odvojila sredstva za tu namenu) jer ne želi takav spomenik sa dvoglavim orlom Nemanjića i simbole Kumanovske bitke, a Junaci i osvetnici Kosova ponovo zasijaju i dominira Kumanovskom kotlinom, jer je po njima, previše „srpski“ …
Reč je o tome što makedonska vlada i potomci titovih Makedonaca danas dozvoljavaju da se podigne spomenik albanskim teroristima i terorističkoj OVK u neposrednoj blizini Zebrnjaka u selu Slupčane kod Kumanova.
Albanci će izgraditi svoj Zebrnjak 2. maja… Oni koji vladaju od 45-te polako, ali sigurno Makedoniju, preko Severne Makedonije, pretvaraju u nešto sasvim drugo… više im Makedonija nije potrebna i sada ulazimo u jednu novu etapu eliminacije…
P.S.
Niste zabranili izgradnju spomenika onima koji su vas ubijali, a branite da se obnovi spomenik onima koji su vas oslobodili… historia magistra vitae est.
Куманово – а не Косово
Значењето и симболот на Куманово во српската историја е неискажан, и, за жал, повеќето од денешните Срби не знаат ништо за тоа.
Куманово не е значајно само за Милутиновите, Стефановите (Дечанските) и Душановите задужбини како Матејче, Нагоричане итн., ниту е важно поради Мрњавчевиќ (семејството на Крале Марко), Лазаревиќ или Бранковиќ од Охрид итн., ниту пак поради Кумановското востание во 1878 г. браќата од Куманово и западен Вардар земаа оружје во рака, гледајќи дека соседното Врање е дел од Кнежевството Србија, додека тие остануваат под турскиот јарем и надвор од нивната Србија …
Куманово е симбол на српската победа над Турците и крајот на вековната турска окупација на нашите земји. Во близина на Куманово, на 23. и 24. октомври 1912 година, познатата српска војска под команда на војводата Радомир Путник ја победи турската вардарска војска на Зеки-паша во клучната битка од Првата балканска војна, со што стави крај на турската окупација на Стара Србија и Мачедонија.
Српските херои од Дунавската и Тимочката дивизија на српската војска се упатиле од Куманово да ги ослободат Метохија, Косово, Рашка, Повардарието, Призрен, царскиот град Скопје, градот на Душан, Прилеп на Краљевиќ Марко, Грачаница, Дечани, Нагоричане, Лесново, Стари Рас, Сопочани, во Куманово и неговата околина се одлучи за крајот на вековната турска окупација…..
И бидејќи конечно ги победивме Турците во Куманово и ги ослободивме Косово и Стара Србија, затоа отсекогаш било важно да се скрши симболот на Куманово кај српскиот народ. И во тоа, за жал, успеале!
Овој прекрасен споменик обелиск-костурница, висока 50 метри, на ридот Зебрњак, кој доминира во Кумановската котлина каде почиваат коските на илјадници српски херои загинати во Кумановската битка, и од кој блескаше светлината до Врање и Скопје, изградена е во 1937 година како почит за српските херои кои таму извојуваа победа и еднаш засекогаш ги избркаа Турците од Србија.
За да се уништи симболиката на Куманово кај српскиот народ и да се удри посилно по Косовскиот завет, кој конечно се исполни во Куманово, сите српски непријатели удираа во Спомен-костурницата на српските војници на ридот Зебрњак.
Обелискот првпат бил уништен со динамит на 24. мај 1942 година од бугарскиот фашистички окупатор и нивните локални поддржувачи – контрачети, собрани околу војводата на ВМРО од Куманово, Крсто Лазаров. А потоа, за да се одвојат „Македонците“ од Србите, откако на власт дојдоа Титовите комунистички Македонци, овој споменик беше оставен да пропаѓа.
За време на Титова Македонија масовно се работеше на заборавање на Куманово меѓу Србите, а се создаде албанско Косово, а огромен број Срби насилно постана „македонци“, каде им беа сменети презимињата, и беше воведен новокомпонираниот македонски стандарден јазик од Блаже Конески, додека во 1967 година Српската православна со насилство се втурна и црквата што ја создадоа нашите кралеви и цареви, за полесно да ја воспостават македонската нација со создавање непризнаена и расколничка „македонска“ црква. За Куманово и за Кумановската битка веќе никој не смеел да зборува и да пее, затоа што комунистите за тоа праќале луѓе во затвор.
Што мислите, зошто е потпишан Воено-техничкиот договор (или познатиот Кумановски договор) во Куманово на 9 јуни 1999 година, со кој заврши НАТО бомбардирањето на Србија и со кој НАТО го окупираше Косово и Метохија, предавајќи им го на албанските терористи на ОВК? Зошто Куманово е местото на склучување ваков договор за нова окупација и одземање на Косово од Србите? Зошто таков договор не е потпишан во Тетово или Кичево или Скопје или Охрид итн. Зошто баш во во Куманово? Поентата е јасна.
И денес сме сведоци на завршувањето на уништувањето на симболиката на Куманово и ослободувањето на Косово и Стара Србија во 1912 година.
Овде не се работи само за фактот дека луѓето што ги ослободија Куманово и Скопје и Вардарска Србија, на последниот попис, беа намалени на само 1,3% од населението на т.н. Северна Македонија (вкупно 24.759 Срби) и дека тоа не функционираше за Турците кои пет века владееле со Вардарска Србија или Бугарите кои крваво се обидувале да ги прекрстат Србите и двапати со таа војска го окупирале тој простор. Народот што изградил толку градови, цркви и манастири (Скопје, Прилеп, Нагоричане, Марковиот манастир, Матејче, Свети Наум, Бигорски, Лесново и уште иљада други.) во тој крај и каде и да копате ќе најдете споменици на тој народ, и тие луѓе денес практично не постојат и се сведува на статистичка грешка.
Не е дека денешна Република Северна Македонија не дозволува реконструкција на спомен костурницата на Зебрњак (иако Србија одвои средства за тоа) затоа што не сака таков споменик со двоглавиот орел на Немањиќ и симболите на Куманово. Хероите и одмаздниците на Косово повторно да блеснат и да доминираат во Кумановската Котлина затоа што е премногу „српска“ според нив …
Станува збор за тоа што македонската влада и потомците на титовите Македонци денеска дозволуваат да се подигне споменик на албанските терористи и терористичката ОВК во непосредна близина на Зебрњак во селото Слупчане кај Куманово.
Албанците си изградија свој Зебрњак, на 2-ри мај…Оние кои владеат од 45-та па нака полека но сигурно Македонија преку Северна Македонија ја претвараат во нешто сосема друго…веќе ниту Македонија им е потребна и сега влегуваме во една нова етапа на елиминација…
Светислав Игоровиќ
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter i LinkendIn nalogu
Dodaj komentar