MediaSfera
Muzej žrtava genocida, ustanova kulture od nacionalnog značaja za Republiku Srbiju, matična za oblast negovanja kulture sećanja na žrtve genocida počinjenog nad Srbima, Holokausta, kao i genocida počinjenog nad Romima, izražava zadovolјstvo zbog obustavlјanja procesa izvođenja mera zaštite na objektu kuće ratnog zločinca Džafera Ibrahima Deve u Kosovskoj Mitrovici (AP Kosovo i Metohija).
Istovremeno, Muzej izražava posebnu zabrinutost i uznemirenje zbog činjenice da se ovaj sramotan i anticivilizacijski postupak odvijao pod okrilјem UNDP, Evropske unije i tzv. Ministarstva kulture, omladine i sporta tzv. Kosova.
Ovoga puta Muzej žrtava genocida ukazuje na očigledan i veoma zabrinjavajući trend saradnje predstavništava pojedinih međunarodnih i međudržavnih organizacija sa tzv. privremenim vlastima u Prištini na glorifikaciji ratnih zločinaca iz razdoblјa Drugog svetskog rata na području AP Kosovo i Metohija.
Naime, saradnja predstavništva UNDP, Evropske unije i tzv. privremenih vlasti u Prištini u kontekstu pokušaja sramotne obnove kuće ratnog zločinca Džafera Ibrahima Deve nije, nažalost, izolovan slučaj ili nekakav neželјeni incident.
Muzej žrtava genocida sa zabrinutošću podseća na to da je upravo sredstvima Evropske unije, a u organizaciji UNDP i tzv. privremenih vlasti u Prištini, ranije već obnovlјeno zdanje Kulturnog centra u Kosovskoj Mitrovici koji nosi ime zloglasnog ratnog zločinca Redžepa Mitrovice. Za tu svrhu Evropska unija izdvojila je 115.784,60 EUR, dok je projekat realizovao UNDP. Ugovor u vezi sa obnovom ustanove kulture koja nosi ime zloglasnog ratnog zločinca potpisan je 22. decembra 2000. godine.
Sada već potpuno očigledna i zabrinjavajuće istrajna podrška predstavnika Evropske unije i UNDP tzv. privremenim vlastima u Prištini sa cilјem neskrivene glorifikacije najozloglašenijih ratnih zločinaca koji su svoja zlodela vršili nad pripadnicima srpskog, jevrejskog, romskog naroda, kao i drugim ne-Albancima na području AP Kosovo i Metohija tokom Drugog svetskog rata predstavlјa nedopustiv proces koji iziskuje javnu osudu relevantne domaće i međunarodne javnosti, institucija i organizacija.
Stoga Muzej žrtava genocida očekuje da predstavništva ovih dveju međudržavnih i međunarodnih organizacija na području AP Kosovo i Metohija javnosti pruže odgovor na pitanje zbog čega u kontinuitetu podržavaju otvoreno revizionističke i anticivilizacijske, nedemokratske i sramotne postupke tzv. privremenih vlasti u Prištini.
Muzej, takođe, očekuje da predstavnici Evropske unije i UNDP u Prištini pruže odgovor na pitanje da li su bili upoznati da su podržali obnovu ustanove kulture koja nosi ime ratnog zločinca Redžepa Mitrovice koji je u više navrata, pored ostalog, javno poručivao i to da Srbe ,,treba sve pobiti“, te da ,,na nama Šiptarima leži taj zadatak“?
Da li svojim upornom podrškom glorifikaciji ratnih zločinaca, možda, žele da saopšte kako ratni zločini počinjeni nad Srbima, Jevrejima, Romima i drugim ne-Albancima na području AP Kosovo i Metohija tokom trajanja Drugog svetskog rata nisu zločini, već poželјan oblik ponašanja u odnosu na pripadnike naroda i društvenih grupa koji očito nisu poželјni na tom području?
Ovakvi postupci, suštinski anticivilizacijski i sramotni, nedopustivi u Evropi koja još uvek vida rane Drugog svetskog rata i pamti desetine miliona nevinih žrtava nacizma, fašizma, ustaštva, antisemitizma i anticiganizma izazivaju sve veću zabrinutost u našoj zemlјi. Imajući to u vidu, Muzej žrtava genocida iniciraće sastanke sa predstavnicima Evropske unije i UNDP kako bi se u neposrednoj i otvorenoj komunikaciji razmotrili ovi nedopustivi i zabrinjavajući postupci.
*
* *
Muzej žrtava genocida, u detalјnijem osvrtu istoričara g. dr Nenada Antonijevića, muzejskog savetnika u Muzeju žrtava genocida, podseća na to da je Redžep Mitrovica (1888-1967), bio predsednik albanske vlade pod kontrolom nemačkih nacista 1943. i 1944. godine (od novembra 1943. do juna 1944.) i predsednik Druge prizrenske lige, albanske šovinističke političke organizacije koja je propagirala stvaranje Velike Albanije u kojoj bi živeli samo etnički Albanci. Poticao je iz bogate zemlјoposedničke porodice u Kosovskoj Mitrovici.
Redžepa Mitrovicu je Komisija za ratne zločine okupatora i njihovih pomagača Demokratske Federativne Jugoslavije proglasila za ratnog zločinca.
Tekst Odluke o proglašenju za ratnog zločinca:
„Zločinac: Redžep Mitrovica, Šiptar, član albanskog Kosovskog komiteta i bivši predsednik albanske vlade u Tirani, rodom iz Kosovske Mitrovice
Kratak opis i kvalifikacija zločina: Ubistva, plјačke, palјevine.
Kao član albanskog Kosovskog komiteta odgovoran je za sva ubistva i druga zločinačka dela koja su izvršili muslimanski milicajci i muslimansko-arnautske bande, koje su bile pod vlašću albanskog Kosovskog komiteta od 1941. godine pa do oslobođenja.
Pod okrilјem i ingerencijama fašističkog okupatora i kvislinške albanske vlade maja 1941. godine formiran je albanski Kosovski komitet od lјudi iz Albanije i sa teritorije Kosova i Metohije, sa cilјem da kao politički faktor drži pod svojom direktivom vlast na Kosovu i Metohiji, da radi na prisajedinjenju tih oblasti od Italijana okupiranoj Albaniji i da stvori albansku balističku organizaciju. Tako je albanski Kosovski komitet imao stvarnu vlast na jugoslovenskoj teritoriji Kosova i Metohije za vreme okupacije. On je postavlјao organe vlasti, on je formirao žandarmeriju i miliciju i rad svih organizacija usmerio u šovinističkom duhu apsolutnog gospodarenja nad ostalim narodima. U tom cilјu albanski Kosovski komitet je zaveo teror i vršio ga na najbrutalniji način preko organizovanja vojnih formacija i preko organizovanih bandi, naročito nad srpskim živlјem. Sedište Komiteta bilo je u Kosovskoj Mitrovici. Nјegov predsednik bio je Bedri Pejani iz Peći, sada strelјan. Članovi su bili: Tafil Bolјetinac iz Kosovske Mitrovice, Ćerim Begoli iz Peći, Ibraim Đakovac iz Đakovice, Đelal Mitrovica iz Kosovske Mitrovice, Šaćir Guri iz Đakovice, Ćemal beg Prištinac iz Prištine, Redžep Krasnica iz Krasnice-Albanija, Redžep Mitrovica iz Kosovske Mitrovice, bivši predsednik albanske vlade za vreme okupacije u Tirani, Šaban Mustafa iz Kosovske Mitrovice, Dr Kutedri Kokošije iz Albanije, Hadži-Ahmetović Aćif iz Novog Pazara, Ahmed Daci, veroučitelј iz Novog Pazara, a sekretar Frašeri iz Albanije. Ovaj komitet imao je svojih članova i svoje niže organizacije po svim većim mestima Kosmeta i Sandžaka. Po direktivi komiteta, ponekad pod prividnim izgovorom, a često i bez ikakvog povoda, organizovani odredi i bande prelazili su na teritoriju sadašnjeg okruga novopazarskog u kojem je komitet takođe imao svojih predstavnika i vršio masovna ubistva, palјevine, plјačke, silovanja i druga dela protiv čovečnosti. Sva ova dela izvršili su po uputstvima komiteta iz mržnje prema pravoslavnom živlјu, da bi pravoslavni živalј rasterali i raselili, da bi tu mogli da nasele Šiptare iz Albanije. Zločinac Redžep Mitrovica odgovoran je za sve utvrđene zločine jer je kao član albanskog Kosovskog komiteta naredio i preko njemu potčinjenih zločinaca počinio sve te zločine.“.
U Kosovsku Mitrovicu su maja 1941. iz Albanije stigli članovi albanske političke organizacije „Kosovskog komiteta“ predvođeni predsednikom Bedri-begom Pejanijem. Počeli su odmah da deluju organizovanjem antisrpskih demonstracija i napadom na pojedine Srbe. Bedri-beg Pejani, Redžep Mitrovica i drugi članovi komiteta postali su i članovi Albanskog narodnog saveza i većinom se priklonili grupi Džafera Deve. Kosovski komitet je vodio antisrpsku kampanju.
Na mitingu u Srbici, maja 1941. gde je bilo prisutno oko 5.000 Albanaca pod oružjem, Redžep Mitrovica je izjavio: „ Srbi su na Balkan došli silom, silom sa Balkana moraju otići, a kako nemaju kuda da odu treba ih sve pobiti. Na nama Šiptarima leži taj zadatak.“
U Prizrenu je 16–19. septembra 1943. osnovana Druga prizrenska liga proklamujući ujedinjenje Kosova i Metohije, Debra, Struge, Ulcinja i Tuzi sa Albanijom, pri čemu je traženo da se „velikoj Albaniji“ pripoji i Kosovskomitrovički okrug. Na skupštini je izabran Centralni komitet Lige sa predsednikom Redžepom Mitrovicom. Od juna 1944. Predsednik Lige postao je Džafer Deva. Druga prizrenska liga bila je najznačajnija albanska kvislinška organizacija u službi Nemaca na Kosovu i Metohiji. Ta organizacija je bila predvodnik borbe protiv NOP-a, okuplјajući u svojim redovima sve nacionalističke elemente među Albancima. Nemcima je ona bila potrebna kako bi sa što manje žrtava vladali Albanijom, jer su među kosovskim kvislinzima imali jači oslonac nego u toj državi. Batalјoni Druge prizrenske lige nisu bili jedina oružana snaga za borbu protiv NOP-a na Kosovu i Metohiji. To su bile i dobrovolјačke formacije, organizovane na principu jedno selo – jedna borbena grupa, da bi zatim u većim akcijama bili svrstavani u čete i batalјone. Druga Prizrenksa Liga se svestrano angažovala na formiranju Kosovskog puka i 21. SS-divizije „Skenderbeg“. Najznačajnije kvislinške albanske oružane formacije činili su vulnetari (dobrovolјci), žandarmerija, milicija, Kosovski puk, batalјon Druge prizrenske lige, albanski pripadnici 21. SS-divizije „Skenderbeg” i balisti. Kvislinškim fomacijama u kosovskomitrovičkom okrugu rukovodio je Albanski narodni savez, osnovan juna 1941. (Ferhat-beg Draga i Džafer Deva). Na pomenutoj teritoriji delovao je i spomenuti Kosovski komitet (Bedri-beg Pejani, Redžep Mitrovica).
Ideju „velike Albanije“ je zastupala i razvijala kvislinška albanska vlada u Tirani pod vođstvom Mustafe Kruje i njegovih naslednika, prvo pod italijanskim, a kasnije u novom sastavu pod nemačkim patronatom. Nemačka je nastavila politiku Italije u Albaniji i na Kosovu i Metohiji. Albanski kvislinzi se okreću Nemačkoj koja nastoji da obezbedi jadransku obalu od invazije posle ispadanja Italije iz rata, da parališe dejstva narodnooslobodilačkih snaga, produbi neprijatelјstvo između Albanaca i Grka, obezbedi južni bok Trećeg rajha i povlačenje nemačke vojske sa Balkana na kraju rata.
Kvislinšku politiku nosila je grupa sa Ibrahim-begom, koga je novembra 1943. nasledio Redžep Mitrovica, poreklom iz Kosovske Mitrovice. Vlada Albanije u Tirani, i za vreme italijanske i za vreme nemačke vlasti najznačajnija kadrove i ministre imala je u albanskim kvislinzima sa Kosova i Metohije. Albanska kvislinška vlada pod nemačkom kontrolom, sa Redžepom Mitrovicom kao predsednikom, formirana je 4. novembra 1943. godine.
Kabinet Mitrovice je u svom programu imao sledeće cilјeve: „odbranu nezavisnosti i etničkih granica” albanskog naroda, uspostavlјanje „reda i mira”, „pobolјšanje” privrednog života i mobilizaciju svih albanskih snaga za očuvanje „etničkih granica”. Etničke granice u praksi, značile su teritorije Albanije, Kosova i Metohije, delove teritorija Crne Gore, Vardarske Makedonije, centralne Srbije i severne Grčke. Predsednik albanske vlade bio je Redžep Mitrovica, ministar unutrašnjih poslova Džafer Deva, podsekretar za privredu Ćazim Blaca, sva trojica sa Kosova, ministar privrede Ago Agaj i državni sekretar u ministarstvu inostranih poslova Vehbi Frašeri, saradnici Abvera – nemačke vojnoobaveštajne službe. Albanci sa Kosova i Metohije su bili u mnogo bolјim odnosima sa Nemcima, nego Albanci u Albaniji, gde je bio mnogo razvijeniji i uticajniji partizanski pokret otpora pod vođstvom Komunističke partija Albanije. Kosovski Albanci su zauzimali klјučna mesta u vladi i drugim organima vlasti, okruzima, srezovima i opštinama, kao i u vojsci, policiji i žandarmeriji.
Na Kosovu i Metohiji jedna od najznačajnih kvislinških oružanih formacija bila je Kosovski puk, koja je predviđena za borbu protiv partizana i suzbijanje narodnooslobodilačkog pokreta u Albaniji, ali i za učvršćivanje vlasti, zato što je lјudstvo sa Kosova i Metohije smatrano pouzdanijim od regruta u Albaniji. Na primer, svi telohranitelјi i lični pratioci Redžepa Mitrovice, Džafera Deve i ostalih ministara u albanskoj vladi, bili su sa Kosova i Metohije, najviše iz Drenice, koja je bila uvek uporište pobunjenika protiv jugoslovenskih vlasti tokom čitavog 20. veka.
Posebna pažnja Nemačke bila je posvećena Kosovu i Metohiji i zbog toga što je bila svesna da snabdevanje stanovništva u Albaniji, pa i njenih trupa, zavisi od izvora sa te teritorije. Sve ovo ukazuje da su nemački nacisti imali neograničeno poverenje u albanske kvislinge sa Kosova i Metohije, a naročito na Džafera Ibrahima Devu i Redžepa Mitrovicu.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter i LinkendIn nalogu
Dodaj komentar