MediaSfera
Na Saboru Srpske pravoslavne crkve (SPC) za novog 46. patrijarha izabran je mitropolit zagrebačko-ljubljanski Porfirije, saopštila je Srpska pravoslavna crkva. Patrijarh Porfirije je 57. poglavar Srpske pravoslavne crkve. Monah Matej iz manastira Sisojevac izvukao je kovertu sa imenom novog patrijarha iz knjige Svetih jevanđelja, u kom su se nalazile koverte sa imenima tri kandidata koji su imali najviše glasova. Proces je počeo liturgijom koju je predvodio mitropolit dabrobosanski Hrizostom, a koji je bio na čelu SPC kao najstariji član Sinoda do izbora patrijarha. Sednica Sabora SPC je počela oko 12h, a završila se nešto pre 15.45h.
Odmah posle izbora služeno je blagodarenje i proizneseno mnogoletstvije Arhiepiskopu pećkom, Mitropolitu beogradsko-karlovačkom i Patrijarhu srpskom gospodinu Porfiriju. Zvona na hramu Svetog Save na Vračaru oglasila su se nekoliko minuta pre 16 časova označavajući da je izabran 46. Patrijarh srpski.
U apostolskom žrebu za izbor 46. patrijarha SPC našla su se imena trojice vladika – Irineja Bačkog, banjalučkog Jefrema i mitropolita zagrebačko-ljubljanskog Porfirija.
Time je bila zavšrena faza tajnog glasanja među eparhijskim i vikarnim vladikama, koje su se danas okupile u kripti Hrama Svetog Save kako bi izabrali novog poglavara sprske crkve.
Koverte sa imenima trojice kandidata za novog patrijarha bile su stavljene među stranice jevanđelja, odakle je kovertu sa imenom novog patrijarha izvukao monah Matej iz manastira Sisojevac.
Radni deo Sabora počeo je u 12 časova u kritpi Hrama.
Saborom je predsedavao vladika sremski Vasilije umesto vladike šabačkog Lavrentija, koji je trebalo kao najstariji po ustoličenju ali će odsustvovati iz zdravstvenih razloga.
Vladike koje nisu mogle da prisustvuju Saboru svoj glas su poverili drugim vladikama da glasaju umesto njih.
Neophodno je bilo da Saboru lično prisustvuje dve trećine episkopa i mitropolita.
Sabor se održao na isteku roka od tri meseca, od kada je preminuo patrijarh Irinej, usled korone. Toliko je, po Ustavu SPC, dozvoljeno da prođe do izbora novog poglavara.
Ustoličenje u petak
Prema tradiciji, uvođenje u tron Svetog Save novoizabranog patrijarha srpskog Porfirija obaviće se dan posle izbora, u petak na liturgiji u Sabornoj crkvi Svetog arhangela Mihajla a naknadno i bez nekih vremenskih ograničenja u Pećkoj patrijaršiji, koja je drevno sedište srpskih patrijarha.
Uz obraćanje „Vaša Svetosti“ patrijarhu, koji tom prilikom nosi belu kamilavku sa krstom od dragog kamenja, uručuju se patrijaraška znamenja i obeležja Crkve Hristove – patrijaraško žezlo, panagija Svetog Save i niska sa likovima svih srpskih svetitelja.
Ova poslednja insignija je poklon kralja Aleksandra Karađorđevića obnovljenoj Srpskoj patrijaršiji i prvi put je uručena 1920. godine patrijarhu srpskom Dimitriju.
Prvi među jednakima
SPC je jedna nedeljiva i autokefalna, sa dostojanstvom Patrijaršije, na čijem je čelu patrijarh srpski, kao njen vrhovni poglavar. Poglavar SPC, njegova svetost patrijarh srpski, je prvi međnu jednakima, odnosno – nije prvi po vlasti već prvi po – časti.
Prema drevnom kanonu i važećem ustavu SPC, uvođenjem u tron crkve patrijarh preuzima dužnost da osvećuje sveto miro za celu SPC, rukopolaže episkope, predstavlja crkvu pred drugim autokefalnim crkvama i državama, kao prvi episkop i prvojerarh.
Biografija novoizabranog patrijarha Porfirija
Novi patrijarh SPC je mitropolit zagrebačko-ljubaljanski Porfirije Perić. Porfirije je i pre Sabora važio za ozbiljnog kandidata zbog svoje jake pozicije unutar Srpske pravoslavne crkve.
SPC je saopštila da je novoizabrani Arhiepiskop pećki, Mitropolit beogradsko-karlovački i Patrijarh srpski gospodin Porfirije (Perić) rođen 22. jula 1961. godine u Bečeju. Na krštenju je dobio ime Prvoslav.
U biografiji objavljenoj na sajtu SPC se navodi da je osnovnu školu završio u Čurugu, a Zmaj-Jovinu gimnaziju u Novom Sadu. Zamonašen je po činu male shime od svog duhovnog oca, tada jeromonaha dr Irineja (Bulovića), u manastiru Visoki Dečani, na Tominu nedelju 1985. godine, navodi SPC.
Diplomirao je na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu 1986. godine, kada ga je blažene uspomene Episkop raško-prizrenski, a potonji Patrijarh srpski Pavle, u manastiru Svete Trojice u Mušutištu rukopoložio u čin jerođakona.
Na poslediplomskim studijama u Atini boravi od 1986. do 1990. godine, kada po blagoslovu Episkopa bačkog dr Irineja dolazi u manastir Svetih arhangela u Кovilju, gde je rukopoložen u sveštenomonaški čin i postavljen za igumana.
Za njim u manastir dolazi mnoštvo mladih monaha i iskušenika. To su godine kada manastir Кovilj postaje duhovna matica mnogim mladim ljudima. Od tada se, navodi se na sajtu SPC, iguman Porfirije, posebno angažuje i na lečenju obolelih od bolesti zavisnosti. U tom cilju on 2005. godine formira terapijsku zajednicu „Zemlja živih“, koja je, kako dodaju, priznata kao uspešan projekat za lečenje narkomanije, a danas, pod rukovodstvom vladike Porfirija, ima više od stotinu štićenika u kampovima širom Srbije.
Na redovnom zasedanju Svetog Arhijerejskog Sabora Srpske Pravoslavne Crkve u Beogradu 14. maja 1999. godine izabran je za Episkopa jegarskog, vikara Eparhije bačke.
Na temu Mogućnost poznanja Boga kod apostola Pavla po tumačenju svetog Jovana Zlatoustog, doktorirao je 2004. godine na Bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Atini.
Čuvenog psihijatra, akademika dr Vladetu Jerotića, na Bogoslovskom fakultetu je nasledio na katedri Pastirske psihologije. Njagova predavanja, posećena su ne samo od studenata matičnog, nego i drugih fakulteta u Beogradu, navodi SPC.
Zajedno sa grupom stručnjaka: psihologa, lekara, kriminologa, sociologa, vladika Porfirije osniva građansko udruženje koje se bavi resocijalizacijom žrtava destruktivnih verskih sekti i kultova.
Episkop Porfirije je, već deceniju, ne samo predsednik Upravnog odbora, nego i pravi spiritus movens Humanitarnog fonda „Privrednik“, koji obezbeđuje stipendije za veliki broj nadarenih, a siromašnih učenika i studenata, bez obzira na versku i nacionalnu pripadnost.
Republička Skupština ga je, kao predstavnika svih Crkava i verskih zajednica, 2005. godine, izabrala za člana Saveta Republičke radiodifuzne agencije, a za svog predsednika Savet ga je izabrao 2008. godine. Кao predsednik Saveta Republičke radiodifuzne agencije, „episkop Porfirije je zastupao dugoročne interese društva i građana, nezavisno od političkih uticaja“, navodi SPC.
U radiodifuznom spektru Srbije od tada se čuju i crkvene radio stanice. Dao je ključni doprinos pokretanju niza radijskih i televizijskih emisija koje se bave religijskim temama.
Sveti Arhijerejski Sabor mu, 2010. godine, poverava da utemelji svešteničku službu u Vojsci Srbije. Plodovi njegovog rada na tom polju, nisu samo odgovarajući zakonski propisi, već i odabir vojnih kapelana, organizacija i opremanje hramova u kasarnama i vršenje prvih bogosluženja, navodi SPC.
Svoje stručne bogoslovske radove Episkop Porfirije je objavljivao u časopisima kod nas i u svetu. Učestvovao je u velikom broju naučnih konferencija i simposiona širom sveta.
Vladika Porfirije, kao jedan od najuglednijih savremenih srpskih duhovnika i intelektualaca, ima izuzetno širok krug prijatelja, na samo u otadžbini, a odnose ličnog prijateljstva i bliske saradnje neguje i sa sveštenicima i predstavnicima drugih Crkava i verskih zajednica, ističe se u objavljenoj biografiji.
U tron Mitropolita zagrebačko-ljubljanskih ustoličen je 13. jula 2014. godine u Sabornoj crkvi Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu, podseća se u biografiji objavljenoj na sajtu SPC.
Prema rečima upućenih u zbivanja u SPC, mitropolit Porfirije nema ni tako tvrd stav o nezavisnosti Kosova, kao brojni drugi episkopi, navodi Nova.rs, a portal piše i da je novi patrijarh neskriveno blizak sa aktuelnom vlašću.
Dodaj komentar