Pulski filmski festival: Sonja Savić, devojka iz grada

MediaSfera

Foto: Anđelko Vasiljević, Politika

U okviru programa Pulskog filmskog festivala danas će u Srpskom kulturnom centru u Puli biti otvorena izložba „Sonja Savić – Devojka iz grada“, povodom 35 godina od Zlatne Arene za film „Šećerna vodica„, najavili su iz Srpskog kulturnog centra u tom gradu.

Autori izložbe su Predrag Živković i Mirjana Racković, a artefakti koji čine postavku izložbe deo su legata Sonje Savić, koji je u vlasništvu „Umetničke galerije Nadežda Petrović“ iz Čačka.

Izložba „Sonja Savić – Devojka iz grada“ sastavljena je od obimnog materijala koji čine fotografije, audio i video zapisi, završeni video radovi, dokumentarni i igrani filmovi, video snimci pozorišnih predstava u kojima je glumica nastupala, kao i mnogobrojni lični predmeti.

Sonja Savić ostala je poznata i priznata po svojoj briljantnoj filmskoj karijeri, a za to je bila često nagrađivana na najprestižnijim filmskim manifestacijam. Beskompromisna, svoja i buntovna uspevala je da kreira uloge na poseban način, dajući im uvek prepoznatljiv lični pečat. I danas, punih 11 godina od njene smrti, prema mišljenjima mnogih, takav talenat se više neće pojaviti na našim prostorima.

Iza Sonje su ostale glumačke bravure u kultnim filmovima „Una“, „Čavka“, „Uvod u drugi život“, „Ni na nebu ni na zemlji“, „Davitelj protiv davitelja“, „Balkanski špijun“, „Urnebesna tragedija“, „Mi nismo anđeli“…

Ne pristajući na kolotečinu, okrenula se gotovo isključivo radu na samostalnim umetničkim projektima za koje veliki deo kulturne javnosti u Srbiji nije imao razumevanja, smatrajući je osobenjakom i “neprilagođenom”. Neshvaćena i neprihvaćena, preminula je 2008. godine u Beogradu ostavivši za sobom veliku i nedovršenu umetničku ostavštinu.

Između ostalog, bila je dramaturg, muzički producent i rediteljka muzičkog dokumentarno-igranog filma “Fimska akademija Supernaut Belgradeunderground” (1996), kao i filma “Superreal, superstvarnost” (1997) – prvog srpskog tehno vodvilja za koji je muziku komponovao Miodrag Stojanović Čeza. Režirala je i film “Play” (1997) sa prvim kompjuterskim animacijama Srđana Đileta Markovića.

Vodila je poslednjih godina života i TV pričaonice na pojedinim beogradskim stanicama, a između ostalog, igrala je u nekadašnjem klubu Akademija multimedijalnu monodramu “Tajna venčane fotografije” Olge Stojanović.

Njen veliki uspeh iz osamdesetih godina nije se, nažalost, nastavio. Šansu za veliki povratak Sonji je dao slovenački reditelj Jan Cvitkovič u filmu „Hleb i mleko„, koji je 2001. nagrađen „Zlatnim lavom“ u Veneciji. Sonja je igrala glavnu ulogu i u njegovom hororu „Od groba do groba“, koji je 2005. nagrađen u San Sebastijanu. Sonja Savić je poslednje uloge ostvarila u filmovima “Princ od papira” Marka Kostića (2008), “Od groba do groba” slovenačkog reditelja Jana Cvitkoviča (2005) i “Jug jugoistok” (2005) Milutina Petrovića. Njenom životu i radu posvećen je dokumentarni film “Sonja” Dragane Kanjevac, koji sadrži i svedočenja kolega i prijatelja.

Sonja Savić je dobila najveće glumačke nagrade:  Zlatnu arenu u Puli, „Caricu Teodoru“, Gran-pri „Ćele-kula“, a za ulogu kafanske pevačice u antologijskom filmu „Život je lep“ Bore Draškovića, 1985, dobila je Specijalnu nagradu žirija u Veneciji.

Izložba će biti otvorena do 21. jula, kada se završava i 66. Pulski filmski festival.

Izvor: Politika, SEEcult